EGPA | Escritorio Galego-Portugués Antigo

O EGPA concíbese como unha plataforma aberta e colaborativa que permite a consulta de diferentes corpus e repositorios textuais centrados na produción escrita vinculada a Galiza, Portugal e Brasil nas súas etapas históricas desde a Plena Idade Media até o século XIX (e comezos do XX). O EGPA está integrado por dous grandes conxuntos textuais: fontes arquivísticas documentais (EGPAdoc) e textos literarios (EGPAlit); todos eles transcritos ex novo polo equipo investigador e colaborador do proxecto de acordo co fluxo de traballo e os principios metodolóxicos da multiedición dixital. Neste sentido, o acceso múltiplo aos textos integrados no EGPA pódese facer de diferentes maneiras:

  • A través da transcrición paleográfica (ou semidiplomática) do texto, en que se reflicte o usus scribendi, isto é, a variación (alo)gráfica e abreviativa do copista ou escribán, o que posibilita a realización de estudos escriptolóxicos, grafemáticos e lingüísticos (fonético-fonolóxicos, morfosintácticos etc.).
  • A través da presentación crítica (ou edición normalizada) do texto: nela aplícase a nivelación e redistribución das grafías irrelevantes do punto de vista escriptolingüístico e a introdución de parámetros de adecuación suprasegmental (segmentación gráfica, acentuación, puntuación, capitalización etc.). Esta presentación, máis lexíbel, permite a lectura comprensiva do texto e é idónea para outro tipo de pesquisas (socio)lingüísticas (léxico-semánticas, pragmáticas), históricas, literarias etc.
  • A través da reprodución facsimilar do manuscrito, o que permite coñecer a materialidade do texto, a comprobación das lecturas e a abordaxe de estudos máis específicos de carácter pictográfico, diplomático, artístico etc.
  • A través do módulo de Pesquisa por medio dunha consulta simple, avanzada ou con sintaxe CQL, o que permite, entre outras cousas, acceder ás concordancias do texto.
  • A través do Navegador, onde se pode acceder aos diferentes grupos textuais de acordo con diferentes parámetros de clasificación (cronolóxico, xeográfico, tipolóxico etc).

A plataforma EGPA é o resultado dun proceso de investigación iniciado en 2007 no seo do Instituto da Lingua Galega (Universidade de Santiago de Compostela) centrado na transcrición paleográfica de textos medievais −documentais e literarios− galegos. En 2015 abriuse un repositorio dixital −COTAGAL (Corpus de Textos Antigos de Galiza)−, de uso restrinxido, para aloxar os textos transcritos e progresivamente editados e preparar a etiquetaxe en XML-TEI. Desde 2019 abriuse o proxecto á colaboración externa, iniciáronse os traballos de conversión e migración á plataforma TEITOK e decidiuse integrar a edición de textos de orixe portuguesa; iniciativa da que xurdiu o EGPA, plataforma irmá e complementaria a do CGPA (Corpus Galego-Portugués Antigo). Actualmente, o EGPA desenvólvese no marco de dous proxectos de investigación vinculados ás universidades de Alcalá e Santiago de Compostela:

  • PTGM "Patrimonio textual na Galicia medieval: prosa documental e literaria”, Instituto da Lingua Galega, Universidade de Santiago de Compostela (Xunta de Galicia, Consellería de Cultura, Educación e Universidade, Ref. 2021-CP037), periodo: 2021-2024, coord.: Xavier Varela Barreiro.
  • HERES "Patrimonio textual ibérico y novohispano. Recuperación y memoria", Universidad de Alcalá (Comunidad de Madrid, Ref. 2018-T1/HUM-10230), Período: 2019-2024, IP: Ricardo Pichel.

O EGPA colabora con outras universidades, redes e centros de investigación, entre outros, a Universidade da Coruña (grupo ILLA), o Instituto de Estudos Galegos Padre Sarmiento (CSIC-Xunta de Galicia), o grupo GITHE (Universidade de Alcalá), a Universidade do Porto (grupo SMELPS, proxecto MELE), a Rede Internacional CHARTA (coord. Universidade de Alcalá), PhiloBiblon (BITAGAP e BETA), a Universidade de Salamanca (IEMYRhd, proxecto LEHIAL), a Universidade de Valladolid (proxecto 7PartidasDigital) ou a Universidade de Lisboa (FLUL).